De grootste grap van allemaal.
Ik ben een best serieus man waar het lachende gezicht niet per se makkelijk bij de geboorte meekwam. Alsof ik moest kiezen: of 10 vingers of een lachend gezicht, ofzo.
Nu ja. Ik heb 2 keer in mijn leven een min of meer serieuze poging gedaan cabaret te maken. Bij de eindexamen stunt op de middelbare, waarbij ik in monnikenpij en skateboard iets improviseerde alla Freek de Jonge en tijdens mij studie bij een 30 jarig jubileum op een hometrainer.
Ik schaamde me bijvoorbaat over verwachtte knulligheid, maar hé, mensen moesten zowaar lachen… ! Ik snapte het niet.
Had ik toen maar een cursus Cabaret kunnen gaan doen, ik had er dan meer van begrepen en wie weet?
Waarom een cursus Cabaret volgen als van je zelf al zo vreselijk grappig bent? Dat is als een vis die een zwemles neemt. Toch? Nou, niet helemaal. Cabaret maken gaat verder dan wat flauwe grappen. Het is als een wetenschap, maar dan met lachen.
In zo’n cursus leer je de geheimen van timing, opbouw, en de kunst van het onverwachte. Je ontdekt dat humor niet alleen over moppen gaat, maar ook over observaties, absurditeiten en ongemakkelijke waarheden. Zelf cabaret maken is een reis door je eigen rare hersenkronkels, en dat is een avontuur op zich.
Het is alsof je een spiegel voorhoudt aan het alledaagse, en dan ontdekt dat de spiegel lacht. Dus, waarde van zelf cabaret maken in een cursus Cabaret? Je leert niet alleen hoe je anderen kunt laten lachen, maar ook hoe je jezelf kunt zien, en dat is de grootste grap van allemaal.